Η Μακρύτερη Αναμονή για Σίκουελ της Disney
Η Disney, αναμφισβήτητη ηγέτιδα στον τομέα της animation, έχει προσφέρει μερικές από τις πιο εμβληματικές ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Έχει επιστρέψει σε αρκετές από αυτές τις κλασικές ιστορίες, πολλές δεκαετίες μετά, με κινηματογραφικές συνέχειες ή παραγωγές που διατέθηκαν απευθείας σε βίντεο. Οι χρονικές αποστάσεις μεταξύ των πρωτότυπων ταινιών και των σίκουελ ποικίλλουν, και σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αναμονές σπάνε ρεκόρ.
Εντυπωσιακά Χρονικά Διαστήματα
Η μεγαλύτερη χρονική αναμονή για τη συνέχειά της στις ταινίες της Disney ανήκει στο «Bambi» (Μπάμπι), του οποίου η συνέχεια, «Bambi II», κυκλοφόρησε το 2006, 63 χρόνια μετά την αρχική ταινία του 1942. Παρόλο που ήταν παραγωγή απευθείας για βίντεο, παραμένει επίσημα σίκουελ.
Αντίστοιχα, το «Fantasia» (Φαντασία) είχε 59 χρόνια αναμονές πριν από την κυκλοφορία του «Fantasia 2000», το οποίο επικεντρώθηκε σε μια πιο κινηματογραφική προσέγγιση και απευθυνόταν κυρίως σε φεστιβαλικό κοινό. Η διάσημη Mary Poppins (Μαίρη Πόππινς) χρειάστηκε 54 χρόνια για να επιστρέψει στον κινηματογράφο με το «Mary Poppins Returns» το 2018, ενώ το «Peter Pan» του 1953 απέκτησε τη συνέχεια «Return to Neverland» το 2002, 49 χρόνια μετά.
Άλλες σημαντικές περιπτώσεις περιλαμβάνουν την «Cinderella» (Σταχτοπούτα) του 1950, με το «Cinderella II» να κυκλοφορεί απευθείας σε βίντεο το 2002, και την «Lady and the Tramp» (Η Λαίδη και ο Αλήτης) του 1955, της οποίας το σίκουελ διατέθηκε επίσης σε home release το 2001. Αν και οι παραγωγές αυτές δεν προβλήθηκαν σε κινηματογραφικές αίθουσες, κατάφεραν να συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον των θεατών.
Ωστόσο, αν κοιτάξουμε πέρα από τις χρονικές αποστάσεις, υπάρχουν και τα πραγματικά διαμάντια της Disney, όπως ο «Βασιλιάς των Λιονταριών» (1994), το «Aladdin» (Αλαντίν) (1992), και η «Πεντάμορφη και το Τέρας» (1991), οι οποίες γρήγορα απέκτησαν τις δικές τους συνέχειες, τηλεοπτικές σειρές και prequels. Αυτές οι ταινίες, αν και κυκλοφόρησαν πιο κοντά στην αρχική τους επιτυχία, αποσκοπούσαν στην διατήρηση του εμπορικού ενδιαφέροντος και της δημοφιλίας τους.
Η Στρατηγική Εκμετάλλευσης της Πολιτισμικής Κληρονομιάς
Η στρατηγική της Disney να εκμεταλλεύεται την πολιτισμική της κληρονομιά δεν περιορίζεται μόνο σε συνέχειες. Από sequels και prequels μέχρι remakes, τηλεοπτικές σειρές, spin-offs και θεατρικές παραστάσεις, η επαναφορά κλασικών τίτλων γίνεται με οργανωμένο και συστηματικό τρόπο. Αυτή η στρατηγική του franchise milking επηρεάζει και την καλλιτεχνική πολιτική του στούντιο, καθώς προσπαθεί να διατηρήσει φρέσκες και ελκυστικές τις κλασικές ιστορίες.
Ακόμα και τίτλοι που φαινομενικά είχαν ολοκληρωθεί, όπως το «Snow White» (Η Χιονάτη και οι 7 Νάνοι), έχουν γίνει αντικείμενα φημών για συνέχειες, αν και η προοπτική ενός «Snow White 2» παραμένει αβέβαιη. Μέχρι τότε, φαίνεται ότι η Disney δεν θα σταματήσει να επιστρέφει στα αγαπημένα της παραμύθια, εκμεταλλευόμενη κάθε πιθανότητα για εμπορική επιτυχία, κάτι που συγχρόνως μπορεί να είναι είτε ευλογία, είτε κατάρα για τους φανατικούς της κλασικής animation.
